|
|
|
|
HAN introductiemarkt en schaken in de regen
donderdag 2 september 2010 |
 |
|
|
Regen en wind, slagregens en windvlagen, stortbuien. Een recordregen op 26 augustus 2010. Nijmegen verdrinkt. Op één dag valt er meer dan 100 mm regen. Recordplek in Nijmegen, met 130 mm regen, is het gebied tussen Berg en Dalseweg en Scheidingsweg. Precies in het midden van dit gebied ligt de HAN (Hoge School Arnhem Nijmegen) campus waar die dag de introductiemarkt voor aankomende studenten werd gehouden. SMB stond er ook met een promotiekraampje. In de personen van Gerard Eickmans en ondergetekende. De markt duurde, inclusief opbouw, 3 uur. Van die tijd is het 10 minuten droog geweest. Ik had aan alles gedacht bij de voorbereiding maar niet aan een regencape. Dat was fout.
Op dit moment, 2 september, is het promotiemateriaal nog steeds niet helemaal droog. De twee SMB-vlaggen vertonen donkere vlekjes van het vocht, twee truien met logo zijn verkleurd, het gebruikte papieren PR materiaal blijft klam en klef. Het opgemaakte fotobord met allerlei leuke shots van en over de clubleden kan bij het vuilnis gezet worden; alles is kromgetrokken en met watervlekken doordesemt.
Gerard en ikzelf hebben ons best gedaan maar tegen de weergoden was die dag niet op te boksen. Papieren waaiden weg, het demonstratiebord sloeg steeds dubbel en klapte door de felle wind telkens tegen de grond. Schaakstukken moesten met plakband vastgezet worden. Dikke touwen met dubbele knopen en veel knutselwerk met tape hielden het demonstratiebord uiteindelijk (schuin en met moeite) overeind. Gerard als rasknutselaar was overigens in zijn element.
Het kleine kraampje van tentzeil was echter niet waterdicht. Bovendien hoopte het water zich in de bolling van het dakzeiltje elke keer heel gevaarlijk op. Je moest zelf elke 10 minuten het zeiltje met het opgevangen water omhoog drukken en wegduwen. Dit om te voorkomen dat het hele kraampje onderliep. Dat wegduwen van het waterreservoir betekende wel dat je zelf elke keer zeiknat werd. Het water was "geinig onvoorspelbaar" in zijn loop en dadendrang. Algehele hilariteit bij de omringende kramen en rondstruinend studentenvolk als de watermassa van het bovenzeil weer op omstanders en onszelf kwam. Niets wekt de lachlust zo op als leedvermaak en dat mochten we die ochtend heel wat keren ervaren.
Toch kwam er zowaar nog wat studentenvolk langs onze kraam. In eerste instantie om lekker knus bij ons in de kraam te schuilen voor de plensregen. Men had dan al gauw door dat deze schuilplek niet erg weersbestendig was maar het eerste contact met SMB ("goh, wat is het hier nat") was toch maar gelegd. Het gaf ons gelegenheid om, in een positieve sfeer van "wij allen solidair tegen de regen", het schaken bij SMB te promoten. Misschien hadden sommige studenten ook gewoon medelijden met ons als natte honden en knikten ze daarom zo vriendelijk en belangstellend als we ons promo-praatje afstaken.
Een student die we aanspraken schudde zijn hoofd en zei dat hij eerst nog moest ontbijten. Het was toen 12.30 uur en we beseften dat de studentenwereld niet meer helemaal de onze is.
Wat waren onze resultaten die dag qua werving? Nog moeilijk te duiden.
 | | Een meisjesstudente vertelde dat ze uit een schaakfamilie kwam en het schaken nu wel miste. Ze wilde misschien eens een keertje komen kijken op onze clubavond. Hoera.
| | | Een student die vertelde dat hij een schaakrating van 1600 had vond het leuk om een snelschaakpartijtje van 5 minuten te spelen. Dat deden we tijdens een kletterende bui onder een smal zeildoekje. Twee keer. Was leuk en spannend en we vergaten even de regen. Ik won 1 van de regenpartijtjes en 1 remise. De student, aardige jongen, zou nog eens op de site van SMB gaan kijken want het leek hem wel een leuke club. Hoera.
| | | Vier studenten vulden de schaakoplossing in van het schaakprobleem dat we op het demonstratiebord hadden geplaatst. Deze studenten hebben we nadien nog een mailtje gestuurd met de winnaar van deze schaakoplossing, daarbij wat SMB-info.
|
We zullen zien wat het oplevert. Het directe contactleggen van persoon tot persoon was in ieder geval positief en leuk om te doen. De SMB-vlaggen liggen op dit moment over de verwarming bij mij thuis te drogen. De donkere vochtpunten op het doek trekken gelukkig weg. Volgend jaar doen ze gewoon weer mee.
Frans, ook namens Gerard
|
|
|
| |
|
|
