|
|
|
|
Stug doorgaan levert resultaat
donderdag 23 maart 2023 |
 |
|
|
Dinsdag 21 maart trad SMB 2 aan tegen Doesborgh S.G. 1 voor de SOS-competitie. Voor ons een thuiswedstrijd. Onze tegenstanders dachten per abuis dat we om 20.00 uur zouden beginnen, dus een wat vertraagde start die avond.
Ikzelf (bord 4) was als eerste klaar, speelde tegen Jan Ravenstijn, waar ik bij eerdere ontmoetingen zowel een keer van verloren als gewonnen had. Een gelijkwaardige tegenstander dus. Zowel de dames als de torens gingen vrij snel van het bord. Na wat geschuif stond er een pot-remisestelling op het bord. Een remiseaanbod accepteerde ik dus ook met instemming. Geen spectaculaire partij.
Pal na deze uitslag haalde Jan Aalbers (bord 5) het volle punt binnen. Jan opende een koningsaanval met een gedurfde opstoot van zijn g-pion. Was dat wel juist?, dacht hij zelf vooraf. Hij combineerde vervolgens actief met dame en paard en andere stukken op de achtergrond. Zijn tegenstander kon zijn stelling niet meer dichthouden en gaf op. De partij van Jan hebben we nadien (woensdagavond jongstleden) op de trainingssessie van SMB, onder leiding van Maarten Smit, nog eens uitputtend doorgenomen. De aanvalskracht van Jans stukken bleek, bij elke analyse die op het demonstratiebord kwam, nog sterker dan vooraf gedacht. Conclusie: Jan goed gespeeld, pionopstoot volkomen terecht. Mooie overwinning.
Rolf van Geel (bord 2) had zijn schaakdag niet. In het begin van zijn partij was hij nog vrij optimistisch over zijn opening. We kwamen elkaar tegen aan de bar bij het koffie halen en hij vertelde dat hij die opening nou net bestudeerd had. Het mocht niet baten. In een redelijk gelijkopgaande partij deed Rolf plots een grillige en rare uitval met zijn dame in vijandelijk gebied. Niet goed, want zijn dame kwam klem te zitten en deze ging via een aftrekschaak verloren. Een paar zetten daarna kon Rolf opgeven. Hij accepteerde zijn verlies, had het zelf toch wel een aardige partij gevonden, maar mopperde over zijn gebrekkige schaakinstinct en oplettendheid. De rest van de avond bekeken we samen de overblijvende partijen. De gevatheid en scherpte inzake zijn gefluisterde analyses ervan naar mij waren erg grappig. Grappig en leuk commentaar geven is een kwaliteit van Rolf, maar in de SOS-competitie levert dat helaas geen punten op. Wel een aanvulling op de schaaksfeer.
Partij van Wilbert van Ham (bord 3): In het middenspel wist Wilbert door een stukkenruil de vijandelijke koning van de rokade af te houden en de koning ook het open veld in te trekken. Dat bleek de basis van een sterk initiatief van zijn kant. Wilbert rukte op met 2 centrumpionnen en de vijandelijke koning kwam klem te zitten in het centrum. Langzaam maar zeker versterkte Wilbert zijn stelling, lette goed op en toen hij verder met de pionnen, gesteund door een toren, kon doorlopen was de overwinning binnen.
De partij van Lucas aan het eerste bord. Lucas zelf hier aan het woord: "Ik trof hun sterkste speler Frank Schleipfenbauer (rating meer dan 2100). Desondanks kon ik in de opening aardig meekomen. Na 17 zetten kwam de volgende stelling op het bord. Wit speelde 17.Pd2 met het plan zijn paard naar c4 te brengen. Ik was me wel bewust van de druk op d6, maar vergat volledig dat Pc4 ook pion b6 zou aanvallen en speelde dus niets vermoedend 17... Lb7 (?) 18.Pc4 met pionverlies. Na afloop dachten Frank en ik dat dit sowieso al een lastige stelling was voor mij, maar de computer laat zien dat 17... Tb8 18.Pc4 d5! kan, waarna Zwart weinig problemen heeft. In de partij verloor ik zowel b6 als d6 en hield het op zet 30 voor gezien. Geen schande natuurlijk om te verliezen van deze tegenstander, maar dit soort blunders overkomt me de laatste maanden te vaak. Als iemand tips heeft om dit te verhinderen, hou ik me aanbevolen."
Alleen Paul van Deemen (bord 6) was rond 23.00 uur nog bezig. Deze partij van hem was en is zonder meer memorabel. Paul stond compleet verloren. Een stuk minder. Volstrekt kansloos. Op het laatst, bij een afruil van de zware stukken, stonden er nog maar een paar stukken op het bord. Zijn tegenstander had een koning, toren en 2 pionnen. Paul had een koning en 4 pionnen. Twee pionnen op de zesde rij, maar niet verbonden. Een hopeloze stelling voor Paul. Zijn tegenstander liet zich echter duidelijk imponeren door de stoïcijnse onverschrokkenheid van onze teamleider. Paul zat erbij alsof hij voor stond in plaats van "min 20" bij een computerwaardering van zijn stand. Hij bleef volkomen standvastig en vol vertrouwen over de afloop. Het was geen bluf, hij bleef gewoon een "winnersgevoel" uitstralen. Tegen beter weten in van alle toeschouwers. Ik kan niet anders concluderen dat Paul op dit terrein, stug doorgaan, een ware grootmeester is. Zijn tegenstander werd er zenuwachtig van, raakte in tijdnood en zag de meest simpele winstzetten niet meer. Hij had makkelijk de koning van Paul in zetdwang kunnen brengen waardoor de 2 opgerukte pionnen snel opgehaald waren. Hij zag het gewoon niet. Paul bood brutaal remise aan. Tot ieders verbazing, hilariteit en vreugde (bij SMB) werd dit meteen geaccepteerd. Niemand had nog gerekend op een gelijkspel en daardoor nog op 1 matchpunt. Stug doorgaan heeft ons gered.
De eindstand SMB 2- Doesborgh 3-3. We kunnen terugkijken op een boeiende schaakavond.
Frans Drummen
|
|
|
| |
|
|
