home nieuws agenda interne competitie jeugd interactief over smb contact
nieuwsoverzicht 2024
nieuwsoverzicht 2023
nieuwsoverzicht 2022
nieuwsoverzicht 2021
nieuwsoverzicht 2020
nieuwsoverzicht 2019
nieuwsoverzicht 2018
nieuwsoverzicht 2017
nieuwsoverzicht 2016
nieuwsoverzicht 2015
nieuwsoverzicht 2014
nieuwsoverzicht 2013
nieuwsoverzicht 2012
nieuwsoverzicht 2011
nieuwsoverzicht 2010
nieuwsoverzicht 2009
nieuwsoverzicht 2008
nieuwsoverzicht 2007
nieuwsoverzicht 2006
nieuwsoverzicht 2005
nieuwsoverzicht 2004
nieuwsoverzicht 2003
nieuwsoverzicht 2002
nieuwsoverzicht 2001
nieuwsoverzicht 2000

Het winnen verleerd

woensdag 12 februari 2020
Dinsdag 11 februari ging ons team SMB 3 naar Ede waar we moesten spelen (SOS-competitie 3e klasse E) tegen de Cirkel 3. Valentijn Pfijffer was verhinderd en in zijn plaats speelde als invaller Isai Zorlu. Bij vertrek in Nimegen bleek de reisauto (van Marinus) een kapotte koplamp te hebben. Gelukkig kon Marinus het euvel binnen een kwartier fiksen zodat we toch nog op tijd in Ede konden zijn.

Het buurtcentrum waar we speelden ademde een sfeer van kerkelijkheid en saaie degelijkheid. Je hoorde een religieus koor, zag gebreide en gehaakte wandkleden aan de muur en het overbekende brave schilderij van de zonnebloemen. Hartelijke ontvangst.

Je hoefde hier niet te vrezen voor afleiding door harde muziek, een lallende dronkaard of ruziƫnde mensen bij de bar of een tegenstander getooid met een hanekam of wilde tatoeage (alles wel eens meegemaakt bij externe wedstrijden). Rustieke christelijke burgerlijkheid, nog net geen klokgelui om het begin van de wedstrijd aan te kondigen.

In alle stilte begonnen we hier aan onze wedstrijd (al was het aan het eind van de avond toch her en der rumoerig). Ik geef hierbij korte toelichting op de resultaten (afhankelijk van wat ik van een ieder mondeling of per mail binnenkreeg).


We begonnen met een remise. Marinus Mulders gaf het volgende korte commentaar op zijn partij: "Ik kwam zoals gewoonlijk wel goed uit de opening in mijn partij tegen Stijn Kappert en na de nodige afruilen vervielen we in zetherhalingen. Omdat we beiden bang waren voor een fout vanwege risicovolle vervolg zetten en het evenwicht niet wilden verstoren besloten we tot remise."

Niet snel daarna kwamen we achter. Peter Groenewald verloor van Ruben de Vries. Peter had met mij van bordvolgorde gewisseld omdat ik graag met wit wilde spelen en daar mijn voorbereiding op had gedaan. Peter maakte het niet uit met welke kleur hij moest spelen.

Het werd echter geen succes deze ruil. Peter kwam matig uit de opening (te weinig ontwikkeling) en toen hij door middel van een dameruil pionverlies probeerde te voorkomen verloor hij juist via een schaakje tussendoor een vol stuk. Dit stuk achterstand bleef hem uiteraard gedurende de rest van de partij achtervolgen en uiteindelijk zat er voor hem, na verlies van nog een paar pionnen, niets meer in en gaf hij op bij de 33e zet.

Gelukkig kwamen we terug met een klinkende overwinning van Eline Koch tegen Pim Eimers. Ze overspeelde haar tegenstander compleet en stond al heel vroeg op de avond twee volle stukken voor. Dan is het makkelijk uitspelen en ze won dan ook superieur.

Naast haar aan tafel had Paul van Deemen het een stuk lastiger tegen Jasper de Rijk. Paul had zwart en in een gedegen partij werd hij langzaam maar zeker weggedrukt. Toen hij een toren verloor was het toch nog snel uit.

Onze invaller Isai Zorlu deed het "in den beginne" best goed. Het ging lang in de partij tegen Deck Wenning gelijk op. Naarmate de partij vorderde zag ik uit mijn ooghoeken (ik zat naast hem) dat een vijandelijke gezamenlijke aanvalscombinatie van loper, paard en toren Isai fataal werd. Hij verloor een volle toren en daarna speelde zijn tegenstander het gemakkelijk uit.

Lucas de Jong deed op bord 1 weer van zich spreken. Hij won. Hierbij zijn commentaar: "Omdat Valentijn niet kon meespelen, speelde ik aan het eerste bord. Ik wist dat mijn tegenstander al een aantal goede resultaten had geboekt en dat ik me dus niet moest laten misleiden door zijn lagere rating. De partij was interessant, ik had al snel een pion minder maar stond wel actiever. Helaas kende de partij een abrupt einde toen hij zijn paard terugtrok en daarmee de dekking van zijn toren onderbrak. Ik sloeg de toren, mijn tegenstander keek nog een aantal minuten of er echt niets meer inzat en gaf toen op. De computer zei dat hij bij goed spel de betere kansen had gehad, dus een zure nederlaag voor hem."

Erik Kastermans speelde tegen Ben Verduin op het achtste bord. Hierbij zijn commentaar: "Ben opende met d4, ik met d5, Pf3, e6, e3, Pf6, kortom de aanval werd geopend op de damevleugel. Op zet 8, 9, 10 ruilden we 3 pionnen, op zet 14 en 15 een loper en daarna begon het echte positiespel. Mijn tegenstander bleek een roker te zijn en was derhalve regelmatig effe weg naar buiten, wat uiteindelijk resulteerde in een groot tijdsvoordeel voor mij. We speelden beide zowel offensief als defensief en op zet 29 kreeg ik een remiseaanbod. Ben had nog 13 minuten op de klok en ik 43. Ik had de neiging het aan te nemen, echter na overleg met de teamleider Paul en vanwege de stand op borden speelde ik nog maar even door. Er kwam een interessant eindspel op het bord waarin ik vervolgens helaas een aantal minder goede beslissingen nam en mijn tegenstander Ben kon een pion laten promoveren, wat voor mij een reden was om mijn hand uit te steken en mijn tegenstander te feliciteren. Al met al, het was een leuke partij, wel aardig onrustig in de zaal al trad Ben trad daar goed tegenop."

Dan mijn partij tegen Tim Evendijk. Ik had me met wit voorbereid en speelde een bepaalde variant van het Engels. Bij de 9e zet maakte ik een blunder, verloor "zomaar" een centrumpion op e4. De achterliggende reden van dit verlies lag in het feit dat ik twee openingsaanbevelingen in mijn hoofd slechts voor de helft opvolgde. Een aanbevolen centrumopstoot van e4 was uitstekend en uit het hoofd geleerd, echter de aanbevolen ondersteuning en verdediging ervan met een toren "vergeten".

Toen die pion zomaar geslagen werd wilde ik eigenlijk meteen opgeven. Ik had gewoon geen zin meer om verder te spelen. Iedere schaker kent dat gevoel wel. Uit plichtsgevoel naar het team toch maar verder gespeeld. Nog heel lang doorgeschaakt en volgens de computeranalyse vandaag best goed gespeeld (na die blunder). Maar daar heb je dus niks aan. Ik heb geen zin om de partij uiterst gedetailleerd hier te beschrijven, ik verloor uiteindelijk toch door het verlies van die belangrijke centrumpion. Ik moest en kon namelijk alleen verdedigen en geen of onvoldoende eigen initiatief krijgen. Mijn tegenstander speelde overigens ook sterk, hij was alert om allerlei kleine tegenkansen van mij in de kiem te smoren. Ik gaf op bij de 53e zet. Soms heb je meer nadeel dan voordeel bij theoriebestudering. Bij deze partij was dat zo.

We verloren dus als team met met 5.5-2.5. We bungelen bijna onderaan. Ons team, en zeker ik, is het winnen verleerd. Hoe het tij te keren? Help.

Frans Drummen


wachtwoord vergeten?