SMB 2 SOS ongelukkig in Bommel

In de auto werd trouwens al gegrapt dat deze verre van ideale voorbereiding ons óf de kop zou kosten óf een eventuele winst nog heroïscher zou maken. Het werd dat eerste helaas... Zelf speelde ik met zwart tegen Ben Driessen. Het werd een partij (Schots gambiet) waarin ik na 10 zetten een paard cadeau kreeg. Dat maak je niet vaak mee. Toch was het nog lang niet zo gemakkelijk om dit te verzilveren. De reden? Slechte ontwikkeling van mij (daarnaast was rokade niet meer mogelijk omdat ik mijn koning al vroeg moest verzetten) en een goede positie van Ben. Het gespeelde gambiet pakte dus goed voor hem uit. Zo kwam ik langzaam in het nauw. Uiteindelijk werd de druk me te veel en gaf ik teleurgesteld op. Een halfje had er zeker ingezeten. Frans dan: "Ik speelde met wit tegen Albert Sluiter. Beiden gingen we braaf stukken ontwikkelen. Toen dat zo rond zet 15 was afgerond, begon het grote ruilen. Paarden en torens werden tegen elkaar weggestreept. Toen bij de 24e zet ook de dames die bestemming kregen, bood ik remise aan. Mijn tegenstander accepteerde onmiddellijk met de woorden: 'Er zit helemaal niks meer in, een supersaaie partij.' Ik was het met hem eens. Na ongeveer een uur waren we klaar. Ondanks de saaiheid was ik blij met het halve punt, want mijn rating was ongeveer 150 punten lager dan Albert en bij doorspelen weet ik niet of ik me staande had gehouden. We hebben de partij in de analyseruimte nog uitgespeeld en toen kon ik de partij niet houden. Dus goed besluit dat remiseaanbod. De rest van de avond relaxed de andere partijen van de zijlijn gevolgd en een goed teamresultaat langzaam, maar zeker zien wegsmelten." Wilbert kende een minstens zo teleurstellende avond als ikzelf. "Ik speelde met wit tegen Michiel Kleijn, een gelijkwaardige speler. Hij wist me in de opening te verrassen, waardoor een tamelijk tactisch spel ontstond. We maakten beiden een paar vrij grote fouten en misten kansen. Misschien daardoor was ik in het gelijke eindspel nog niet bereid voor de remise te gaan. Een slechte keus, waardoor ik ook de remise verspeelde en onnodig verloor," aldus Wilbert. Bij Paul zag ik op een gegeven moment een vervelende achterstand in stukken. Volgens mij een volle toren. Dat was in het eindspel tegen de primaspelende Peter Remie niet te houden.

Gelukkig was daar nog Rolf. Rolf speelde een solide partij en wist die tot een mooi eind te brengen. In de stelling hiernaast heeft zijn tegenstander Ricardo Boogaard zojuist 16.e4 gespeeld. Daarmee gooit die een gelijke stelling in de prullenbak en staat Rolf ineens op +2,5. Die speelt gelukkig de beste zet in de positie (16... dxe4), waardoor terugslaan voor Wit niet meer kan vanwege Zwarts dreiging om met de dame met schaak te slaan op d4. Wit heeft dit echter niet gezien, want die speelt toch gewoon 17.fxe4. Na 17... Dxd4+ 18.Kh1 Pg4 19.Tf1 Pf2+ 20.Txf2 Dxf2 is het eigenlijk wel klaar (+4,4 voor Rolf). Toch worden er nog bijna vijftien zetten gespeeld voordat Wit opgeeft. Chapeau Rolf!

Lucas was de laatste die nog bezig was. Inmiddels was het flink dringen om wat te zien van zijn eindspel, want niemand wilde dit missen. Helaas stapte Lucas uiteindelijk net als de rest (behalve Rolf en Frans natuurlijk) met een vervelend gevoel in de auto terug naar Nijmegen. Hier komt hij zelf aan het woord: "Ik mocht invallen voor het tweede. Na de verre uitwedstrijd in Voorst met het eerste moesten we nu helemaal de andere kant op: naar Zaltbommel. Ik kreeg een goede stelling vanuit de opening, maar raakte op een gegeven moment mijn goede loper kwijt waardoor zijn fianchettoloper heel sterk werd. Vanaf dat moment ging het langzaam bergafwaarts met mijn stelling. In de hectische tijdnoodfase ontstond de volgende stelling, die illustratief is voor de partij. Ik lijk aanval te hebben, maar zijn loper dekt alles waardoor er geen sprake is van eeuwig schaak, laat staan mat. Mijn tegenstander bood hier remise aan, maar ik had de kracht van de loper erg onderschat. Bovendien was de match al verloren en wil ik alleen remise nemen als er echt niets meer in de stelling zit. Als ik had geweten dat de computer hier -2,5 geeft, had ik het ongetwijfeld aangenomen, maar zonder computerevaluatie speelde ik door. Helaas deed ik dat met 40.Dh3??, wat gewoon een stuk blundert wegens 40... Dc1+. Acht zetten later gaf ik op." En zo stond er na een lange reis en dito avond 4,5-1,5 op het bord voor de thuisploeg uit Zaltbommel. Een eindresultaat dat met remises van Lucas, Wilbert en mijzelf (drie resultaten die er zeker in hadden gezeten) "gewoon" in 3-3 had kunnen eindigen. Maar het mocht niet zo zijn. Een pechavond dus, die we maar snel achter ons moeten laten. Op naar de eerste thuiswedstrijd op 11 november tegen het op papier minder sterke Veenendaal. We hebben wat goed te maken! Jeroen